روابط موجر ومستاجر(1)

ابتدا تعریف عقد اجاره :

بر اساس ماده 466 قانون مدنی : " اجاره عقدی است که به موجب آن ، مستاجر مالک منافع عین مستاجره می شود . اجاره دهنده را موجر و اجاره کننده را مستاجر و مورد اجاره را عین مستاجره می گویند ".

 در حال حاضر ، قانون حاکم بر روابط  استیجاری ، قانون روابط موجر ومستاجر مصوب  1376/5/26 می باشد .

مطابق ماده 2 قانون مذکور ، " قراردادهای عادی اجاره ، باید با قید مدت اجاره در دو نسخه تنظیم شود و به امضای موجر ومستاجر برسد و به وسیله دو نفر افراد مورد اعتماد طرفین به عنوان شهود گواهی گردد . "

به استناد ماده 3 همین قانون : " پس از انقضاء مدت اجاره ، بنابه تقاضای موجر یا قائم مقام قانونی وی تخلیه عین مستاجره در اجاره با سند رسمی توسط  دوایر اجرای ثبت ظرف یک هفته و در اجاره با سند عادی ظرف یک هفته پس از تقدیم تقاضای تخلیه به دستور مقام قضائی  درمرجع قضائی توسط ضابطین قوه قضائیه انجام خواهد گرفت  "

بعضی از مواردی که مشمول قانون فوق نمی شود : 

1 - روابط استیجاری قبل از اجرای قانون .

2 - موارد تخلیه اماکن استیجاری قبل از انقضای مدت مندرج در قرارداد .

3 - در صورتی که سند عادی اجاره بر طبق ضوابط مقرّر در ماده 2 قانون تنظیم نشده باشد .( یعنی دو شاهد آن را امضاء نکرده باشند )

توجه و دقت شود که ؛

رسیدگی به درخواست تخلیه ، در مورد سند عادی ، بدون تقدیم دادخواست و بدون رعایت تشریفات آئین دادرسی مدنی و با ابطال تمبر مربوط به دعاوی غیر مالی ، به عمل خواهد آمد . ( یعنی درخواست تخلیه از دادگاه می شود و دادگاه نیز ، دستور تخلیه را صادر می کند و حکم صادر نخواهد کرد ) .  

اما چنانچه قرارداد اجاره با سند رسمی باشد ، نیازی به مراجعه به دادگاه نیست و دایره اجرای ثبت مکلف است ظرف یک هفته ازتاریخ  تقاضای تخلیه ، نسبت به تخلیه عین مستاجره اقدام نماید . 

@juristic_lawyer